Dobry Pasterz




Szczęść Boże!!!

IV Niedziela Wielkanocna jest w Kościele obchodzona jako Niedziela Dobrego Pasterza. Przypomnijmy sobie Ewangelię z tego dnia

(J 10, 1-10) 
Jezus powiedział: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają. Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych". Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił. Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich, owce. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę. Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości".


Bardzo ładny komentarz do tej Ewangelii napisał św. Tomasz z Akwinu



Z komentarza św. Tomasza z Akwinu, prezbitera, do Ewangelii św. Jana
(Cap. X, lect. III, I-II; ed. Marietti, Roma 1952, nn. 1397-1399, pp. 261) 


Miłość jest obowiązkiem każdego pasterza

Jezus powiedział: "Ja jestem dobrym pasterzem". Chrystusowi oczywiście przysługuje to, aby był pasterzem. Jak bowiem pasterz prowadzi i karmi trzodę, tak Chrystus żywi wiernych duchowym pokarmem, a także swoimi Ciałem i Krwią. 
Lecz w odróżnieniu od złego pasterza i złodzieja, dodaje: "dobrym". Jest on dobry, ponieważ wypełnia obowiązki pasterza, tak jak dobrym żołnierzem nazywa się tego, kto wypełnia obowiązki żołnierza. Ale ponieważ Chrystus powiedział wyżej, że pasterz wchodzi przez bramę i że On sam jest bramą, a tutaj mówi, że On sam jest pasterzem, stąd więc wynika, że sam wchodzi przez siebie samego. I rzeczywiście wchodzi przez siebie, gdyż objawia siebie samego i przez siebie poznaje Ojca. My zaś wchodzimy przez Niego, ponieważ przez Niego dostępujemy szczęścia. 
Ale zauważ, że nikt inny nie jest bramą, tylko On sam, ponieważ nikt inny nie jest prawdziwym światłem, jedynie uczestniczy w świetle. "Nie był on światłością" - mowa o Janie Chrzcicielu - "lecz posłanym, aby zaświadczyć o światłości". O Chrystusie zaś powiedziano: "Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka". Dlatego nikt nie może powiedzieć o sobie, że jest bramą: Chrystus zastrzegł to wyłącznie dla siebie. Innym swoim członkom udzielił natomiast uczestnictwa w funkcji pasterskiej, ponieważ i Piotr, i inni apostołowie byli pasterzami, oraz wszyscy dobrzy biskupi. "Dam wam pasterzy według mego serca". 
Chociaż przełożeni Kościoła, którzy są jego synami, wszyscy powinni być pasterzami, jak mówi święty Augustyn, jednak Chrystus mówi tu w liczbie pojedynczej: "Ja jestem dobrym pasterzem", aby ukazać moc miłości. Nikt bowiem nie jest dobrym pasterzem, jeżeli przez miłość nie stanie się jedno z Chrystusem i członkiem prawdziwego Pasterza. 
Obowiązkiem dobrego pasterza jest miłość, dlatego mówi: "Dobry pasterz daje życie swoje za owce". Trzeba bowiem wiedzieć, że istnieje różnica między dobrym a złym pasterzem: dobry pasterz ma na celu dobro trzody, a zły dobro własne. O tej różnicy wspomina prorok: "Biada pasterzom, którzy sami siebie pasą! Czyż pasterze nie powinni paść owiec?" Ten więc, kto korzysta z trzody tylko po to, by paść siebie samego, nie jest dobrym pasterzem. Natomiast dobry pasterz ponosi wiele trudu, nawet w sensie cielesnym, ze względu na trzodę, o której dobro zabiega. Dlatego mówi: "Dniem trawił mnie upał, a nocą chłód". 
Ale ponieważ duchowe zbawienie trzody ma większą wagę niż cielesne życie pasterza, dlatego gdy zbawieniu trzody zagraża niebezpieczeństwo, każdy duchowy pasterz powinien oddać swoje cielesne życie dla zbawienia trzody. Właśnie o tym mówi Pan: "Dobry pasterz daje życie swoje", to jest życie cielesne, "za swoje owce", ze względu na swoją władzę i miłość. Wymaga się bowiem jednego i drugiego: by miał nad nimi władzę i by ich kochał. Jedno bez drugiego nie wystarczy. Chrystus zostawił nam przykład tej nauki: "Jeżeli Chrystus oddał za nas swoje życie, to i my winniśmy oddać życie za braci".



Na koniec zadanie dla Was. Na podstawie tych dwóch tekstów napiszcie jaki jest Dobry Pasterz? Zadanie prześlijcie na MS Teams


Komentarze

Popularne posty