Czuję się kolarsko


Fajny ten tytuł. I od razu przyznam się, że nie mój. Kilka dni temu na instagramie napisali do mnie z serwisu kolarsko.com, aby zdjęcia oznaczać hashtagiem #czujesiekolarsko (a tak na marginesie, jeszcze kilka miesięcy temu to nawet nie wiedziałem, co to jest ten cały hashtag). Hasło mi się bardzo spodobało. Odzwierciedla całkowicie mój wewnętrzny stan. Po prostu czuję się kolarsko. I koniec!

No dobra, ale chyba jakaś uczciwość wobec Was nakazuje chyba wyjaśnić, co to znaczy czuć się kolarsko. Przede wszystkim to taki stan, kiedy człowiek wszystko co robi, robi z perspektywy roweru. A dokładniej, wszystko, co robi jest albo z rowerem związane, albo rowerowi podporządkowane. Tak ustawia swój kalendarz, godziny pracy, aby jak najwięcej móc spędzić na rowerze. To również taki stan, kiedy człowiek jest tak naprawdę szczęśliwy tylko i wyłącznie wtedy, gdy jest zmęczony i cały obolały. Zmęczony porządną kolarską rundą, z pięknymi widokami, dużymi przewyższeniami. A obolały od pokonywania własnego ciała, przesuwania kolejnych granic wydolności organizmu. Tak jak to teraz czytam, to zalatuje mi to trochę jakimś masochizmem... Jednak tak właśnie jest.

Gdy te wymagania spełniamy, to chyba całym sercem możemy powiedzieć, że czujemy się kolarsko. I oby było nas - czujących się kolarsko jak najwięcej, bo tacy zapaleni cykliści to naprawdę wspaniali ludzie. Fakt, że trochę zwariowani, ale gdyby wszyscy na tym świecie byli normalni, to byłoby po prostu szaro i smutno...

Na sam koniec trochę się muszę wytłumaczyć. Bo długo nie pisałem. Ale też dość wiele się działo...W każdym razie zeszły tydzień spędziłem, jak na takie warunki pogodowe, naprawdę kolarsko. Wykręcone ponad 200 km to chyba niezły rezultat. Dzisiaj niestety bez roweru, ale za to z małym rozbieganiem.

I już całkiem na sam koniec: CZUJĘ SIĘ KOLARSKO!!!










Komentarze

  1. Szczęść Boże,
    Ja też mam podobne myśli, mimo że jestem od księdza Pawła "nieco" starszy. Dzień bez roweru, to dzień stracony! Żałuje jednego, że jak ksiądz Paweł napisał, za poźno zacząłem się czuć "kolarsko". Na rowerze jeździłem (raczej spacerowałem) od dziecka. Dopiero sprzęt zbliżony do profesjonalnego daje poczucie prawdziwej jazdy. Jedziesz tak, jak twój "silnik" ci pozwala. Czasami przed wyjazdem postanawiam - dziś pojadę spacerowo i wracam... mokry.Zazdroszczę księdzu tras. U mnie (Piła i okolice)nie ma prawdziwych podjazdów.Zapraszam księdza Pawła na coroczną pielgrzymkę rowerową Diecezji Koszalinsko_Kołobrzeskiej na Jasną Górę w lipcu. Jest to tygodniowe "sanatorium" dla duszy i ciała.
    Z Bogiem
    Grzegorz z Piły


    OdpowiedzUsuń
  2. Szkoda że ksiądz nie mieszka w Kotlinie Kłodzkiej (okolice Bystrzycy Kł.),bo widzę że ksiądz fest zakręcony na punkcie roweru jak ja i pojeżdżilibyśmy razem . U nas fajne górki.Zapraszam!

    OdpowiedzUsuń
  3. Mógłby ksiądz mieszkać na Kujawach

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty